maandag 22 oktober 2018

Red lights in Amsterdam

There's only one thing more precious than our time and that's who we spend it on (Leo Christopher)

Elk jaar gaan mijn man en ik op weekend zonder de kinderen om onze zoveel-jaren-samen-zijn te vieren. (Een echte aanrader trouwens voor koppels in deze jachtige tijden...)

Dit jaar moest hij het organiseren. Hij zal gedacht hebben 'waar vind ik iets waar ze ook nog eens over kan schrijven op haar blog?'. Het is Amsterdam geworden en zie, ik ben hier toch maar iets aan het schrijven.

Amsterdam, van de Walletjes en de coffeshops. Het bevestigde wel mijn beeld ervan, maar misschien hadden de uitgestippelde activiteiten van mijn man er wel iets mee te maken.
SM-mondmaskers met wc-borstels, kaarsenhouders, theeservies... niets is te gek in Amsterdam

In de Sex Palace zijn we naar een peepshow gaan kijken. Samen in een klein hokje rond een rond podium waar om de tien minuten een andere vrouw kwam strippen. Slechts één vrouw had er echt goesting in en kwam niet te gemaakt over.

Ik ben dan misschien wel een beetje bischierig, maar mijn eerste ervaring met een vrouw had ik me toch anders voorgesteld. In de Moulin Rouge werden verschillende shows opgevoerd waarbij er gasten werden gevraagd op het podium te komen. Ik werd uitgekozen om bij een stripster op een stoeltje te gaan zitten terwijl zij mij een lapdance gaf en ik vervolgens haar twee borsten in mijn handen kreeg tot groot jolijt van mijn man. En als toetje mocht ook nog eens slagroom van haar borsten en heupen aflikken. Ik was helemaal overdonderd en ze was best wel een jong, knap ding. Een leuke brunette van ongeveer 25 jaar, met lange slanke benen en een leuke borstjes. Gelukkig heb ik van iemand een aanbod gekregen om dit later nog eens opnieuw te doen 😂.
De andere acts werden gedaan door iets oudere dames (30-50 jaar) en sommige acts waren gewoon afgehaspeld zoals de 'live sex show'. Het kwam over als een puur routinematige act en straalde totaal geen sensualiteit uit. De dames van de bananenact (bananen van haar lichaam eten) en ribbonact (een heeeel lang lintje uit haar poesje trekken) waren wel enthousiast en deden hun best om het publiek te betrekken.

Ik ben een grote van fan cabaret en dat weet mijn man ook. Helaas was de Burlesque show in het Paleis van de weemoed, al afgehuurd door een groot bedrijf. Maar hij had wel een waardig alternatief gevonden in de Supperclub. Een stijlvolle zaal met hoge plafonds waar je in Oud-Griekse stijl je eten geserveerd krijgt op in loungezetel. De inrichting van de oude zaal doet ook heel lounge aan, met videoprojecties op de muren, en twee DJ's die de sfeer er al meteen inhouden. Na het 5-gangen menu, worden de loungebedden opzij geschoven, en begint later op de avond het club-gedeelte en stroomt er nog extra volk toe.
Maar terug naar het diner: doe voor het eten best je goede sokken aan, want die gaten erin zullen misschien wel opvallen in de lounge-zetels. Tussen de lekkere gangen door werden er vier zinnenprikkelende acts opgevoerd. Het hoogtepunt voor mij was de paaldansact. Sensueel, mooie choreografie, van hoog niveau en voor mijn man een lust voor het oog 😀. Je hebt veel zaken met een danspaal, maar zelden danseressen die er écht iets van kunnen. Dit was wél andere koek: Tatjana van Onna van de Pole Dance Factory in Amsterdam. Eén van de beste paaldanseressen in Nederland! Een mooie meid, sensueel gebracht en met spectaculaire moves!
De andere acts waren een elektrische contrabas, een cabaretzangeres met een klok van een stem (en naughty liedjestekst) en een bondage-act. Deze laatste act toonde wat vreemd. Maar ja, als je weet dat het een kwartier tot een half uur duurt vooraleer je in Shibaru-stijl iemand mooi hebt vastgebonden en hier het op vijf minuten gefixed moest zijn, snap je wel waarom de touwen reeds waren voorgeknoopt.
Paaldansact in de Supperclub
bondage-act in de Supperclub




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

To swing or not to swing

' Swingen... niks voor mij' . Zo dacht ik er in het begin van onze relatie over. Ik wou hem enkel voor mij alleen hebben en ik moest...