Eyes wide shut op de imperial night

Een hele week heb ik zenuwen gehad voor ons eerste kasteelfeestje van Deccadent. Wat aan te doen? Wat moet ik me bij die ceremonie en opdrachten voorstellen? Zal het zoals bij de scouts zijn? Zullen er vooral oudere mensen zijn? Gelukkig ging Lina en mr. K mee, toch geruststellend.
Volgens de uitnodiging werd het een sfeervolle en zinnelijke avond (deze omschrijving mocht ruim genomen worden 😀). Een feest waarin je je kan laten meeslepen in de mystieke verleidelijke fantasiewereld van keizers en tsaren.

Omdat ik eerst nog die workshop Burlesque dansen had, hebben we ons moeten haasten naar de andere kant van het land. Via de organisatie kon je ook een hotel boeken, waar ze bij aankomst zich hardop de vraag stelden of wij nog wel op tijd gingen geraken op het feest. Het feest was 9 km verderop in een mooi kasteel. Tuurlijk, waren we nog op tijd, wij zijn rappe mensen.

Onderweg vlug ons Venetiaans masker opzetten, zodat anonimiteit  verzekerd was en het ook wel spannend maakte.

Aangekomen bij het kasteel werden we opgewacht door een portier met paraplu die ons galant naar de inkom begeleidde. Binnengekomen werden we hartelijk welkom geheten door de Baron. Hij gaf ons een uitleg over het reilen en zeilen van de avond. Vervolgens mochten wij bij Meesteres Katarina op ons knietjes gaan zitten om ons even voor te stellen. Ze stelde ons gerust, het ging een fijne avond worden.

Eénmaal binnengekomen in de feestzaal voelde je de speelse blikken over de koppels glijden en er hing een lichte spanning. Het had wel wat, de mannen in een mooi, keurig, zwart kostuum en de vrouwen in een cocktail- of avondkleed en high heels. Allemaal met een Venetiaans masker op. Ik kon wel het Imperial-thema met keizers en tsaren moeilijk ergens terug vinden.

Na een babbeltje met andere gasten begon de ceremonie. De vrouwelijke gasten konden zich hiervoor opgeven, maar Lina en ik hadden toch maar gepast (omdat het de eerste keer was). Tijdens de ceremonie werd de beroemde scene uit de film Eyes Wide Shut nagespeeld door de vrouwen. Allen enkel met een cape en string aan. De toon was direct gezet.

EWS ceremonie

Na de ceremonie volgde het buffet, waarna de opdrachten begonnen. Voor mij was deze indeling van de avond ok, maar ik snap dat sommige mensen het misschien traag op gang vonden komen. Misschien was dat wel de bedoeling, zo een beetje teasen, de spanning opbouwen. De opdrachten waren speels en leuk zoals de vrouw voor jou een compliment geven, een kus geven, je partner mocht je enkels, knieën strelen om vervolgens je slip uit te trekken en aan een andere vrouw geven (die van mij zat dus diep verstopt in de décolleté van een andere dame), je man poepeklets geven met een pingpongpallet.

Zo moest ik dan zonder lingerie, enkel in mijn half doorzichtig kleedje, terug naar het dessertenbuffet in ware nyotaimori-stijl (op een naakte vrouw). Ze werd rijkelijk overgoten met een vanillesausje.

En daar eindigde de officiële avond. Nu was het aan ons. Er werd een 'netwerkruimte' vrijgemaakt waar iedereen kon doen waar hij zin in had. De vrouwen mochten in lingerie gaan. De mooiste stukjes werden gepresenteerd. Wij hadden eerst nog wat zin om wat te praten met andere koppels, maar toen de zaal helemaal begon leeg te lopen, besloten we ook maar om eens naar de 'netwerkruimte' te gaan kijken. Overal waar je keek waren koppels bezig. Veel ruimte was er niet over. Eén van de mannen van de andere koppels, waarmee we hadden gepraat, nodigde me uit om met hen mee te doen. Hier was ik eerlijk gezegd nog niet op voorbereid, ook al keek hij me diep in mijn ogen. Mijn man trok me gelukkig naar zich  toe omdat hij toch een plaatsje op een bank had gevonden. Terwijl we begeleid werden door de kreuntjes naast ons, begonnen ook wij te spelen. Meer speelruimte had het allemaal makkelijker gemaakt, maar we moesten het doen met wat we hadden. Het gaf natuurlijk wel weer de mogelijkheid anderen aan te raken en aangeraakt te worden.

Ik geef toe, het heeft me wel geprikkeld dat daar allemaal te zien en ik denk wel dat er volgende keer een stapje verder gezet wordt.

En toen was het opeens drie uur 's nachts en werden we verzocht het kasteel te verlaten. 6 uur voorbijgevlogen! Ik vond het wel een leuke ervaring. Ok, de speelruimte had groter gemogen met meer banken, de avond moest misschien niet opgedeeld worden in eten, spelen, eten, spelen en het mocht wat sneller op gang komen. Maar ik heb toch genoten. Leuke, jonge mensen ontmoet. Wat ik wel heb onthouden, is dat we wat vroeger naar de netwerkruimte moeten gaan. Oh, ja de handdoekjes daar mochten ook wat groter.

Workshop Burlesque dansen

Ja, ik geef het toe. Ik doe aan paaldansen sinds een jaar. Als ik dit aan mensen vertel, dan krijg ik meestal rare blikken toegeworpen en heb al regelmatig de vraag gehad of dit in mijne blote is. Tuurlijk, allemaal naakt en van paaldansen komt er niet veel van want we zitten constant aan elkaar te prutsen. NEE, dit is niet in je blote. Ik zie het gewoon als turnen aan de verticale legger ipv de horizontale. Er komt zelfs tijdens de oefeningen geen muziek van de pas.

Onze juf gaf vandaag een workshop Burlesque dansen. Dit zag ik wel zitten, ook al ben ik een stijve hark. Maar vind het zo mooi om naar te kijken. En wil wel eens sensueel uit de hoek komen voor mijn man.

Het dansje zat leuk in elkaar en het zag er sensueel uit. Dus als je een danstalent bent, steek je hier zeker vanalles op om je man eens te verrassen. De echte kneepjes zoals die van Dita Von Teese kwamen hier echter niet van pas en daarvoor heb ik, denk je, een langlopende cursus voor nodig. Maar deze zijn er, google maar eens.

Spijtig genoeg heb ik niet heel de les kunnen meevolgen omdat ik op weg moest naar mijn volgende activiteit, waarover je binnenkort meer leest.

Een workshop Burlesque dansen om je man te verrassen? Waarschijnlijk wel als je de pasjes kan onthouden en goed kan dansen. Maar denk dat je hem toch meer kan verrassen met een workshop striptease. 😀

Workshop bondage voor dummies 1 (2)

Het is al een tijdje geleden dat we nog iets geschreven hebben, maar dat is de stilte voor de storm. Deze week staan er voor mij 3 dingen te gebeuren. Eén ervan was de workshop bondage voor dummies 1 gisterenavond door Kinky Workshops in de winkel Loveware te Mechelen.

We gingen er eigenlijk naar toe zonder verwachtingen. In de Place de Nous hadden we wel kunstwerkjes gezien en sprak me het aan. Maar ik moet soms een duwtje in de rug krijgen of een workshop doen vooraleer ik aan iets begin. Ook wisten we niet of dit ons ding wel was.

Het was al snel duidelijk dat ik de knoopjes mocht leggen. Mijn man heeft hier minder geduld voor en in het dagelijks leven ben ik ook regelmatig met knoopjes bezig (lekker oubollige handwerkjes of paardenknopen). Ook past dit wel in de rol van de domina. Vraag me wel af of dit een niche is, een domina die bondage met touwen toepast? Op internet vind je hier maar weinig over terug en in de Place de Nous waren de domina's al in de minderheid en die werkten niet met touwen...

Dat ter zijde, het was een leuke workshop, zoals Lina reeds had verteld. De nadruk lag op veiligheid (je wil geen afstervende ledematen door foutieve knoopjes). Ook wij kregen drie knopen aangeleerd. Maar je kreeg ook uitleg welke touwen te gebruiken (materiaal en lengte). Wat ik wel leuk vond aan de workshop waren de anekdotes van de lesgevers, de droge humor van hem, de interactie van haar hierop. Wat toch wel regelmatig terugkomt (was bij dit koppel ook zo) is dat de onderdanige in het werkelijke leven juist dominant is en het bevrijdend vindt om onderdanig te zijn bij het spel. Om dan alles uit handen te geven. Bij mij is dit juist omgekeerd. Ik ben onderdanig in het echte leven ( alhoewel ik nu momenteel aan het rebelleren ben) en vind het juist bevrijdend om eens dominant te zijn. Maar in deze wereld mag je niets in hokjes steken en is iedereen verschillend, wat het juist interessant maakt.

Wat ik ook nog heb opgestoken is dat er bondage en bondage is. De ultieme vorm is de Japanse Shibaru, waarbij er op een kunstzinnige en erotische wijze wordt vastgebonden. Terwijl het bij Shibaru om het esthetische draait, werkt Kinbaku op de drukpunten om juist meer pijn (of genot?) te genereren, dus meer het bdsm-kantje. Maar bij dit laatste was een cursus 'anatomie van de mens' wel gewenst om te weten waar en hoe de drukpunten werken.

Op naar de volgende workshop in oktober. Iets helemaal anders maar heb er wel zin in, na een toffe avond gisteren.

'Hit me baby, one more time' (Place de Nous)

In één van mijn vorige posts had ik geschreven dat iedereen zijn partner wel kon slaan met de zweep. Na mijn bezoekje gisteren aan de bdsm-club Place de Nous in Diest moet ik hier helemaal op terugkomen...

De Place de Nous vind je niet zomaar terug op internet. Dit wereldje is wat meer afgesloten van de echte wereld. Wij zijn erachter gekomen via een koppel dat we kennen via Deccadent en de Place de Nous is wel zichtbaar op het bdsm-forum Fetlife.

We wisten niet goed waar we ons aan konden verwachten. We hadden wel de tip gekregen in het zwart gekleed te gaan, anders zouden we uit de boot vallen. En inderdaad, iedereen was in het zwart gekleed.

Eigenlijk draait het daar helemaal niet rond sex, maar wel rond echte bdsm. Dus geen soft gedoe. Toen we binnenkwamen was een Domina haar slaafje aan het 'trakteren' op zweepslagen. Hij hing vastgebonden met handboeien aan een takel (die met een motor naar boven en beneden kon bewogen worden). Ze had een dertigtal zwepen mee en elke zweep kon ze vakkundig hanteren. Ze had dit allemaal geleerd door thuis te oefenen met een ballon of zakdoekje. Zacht slaan zodat het zakdoekje enkel bewoog, hard slaan zodat het zakdoekje scheurde.
Haar polsbewegingen waren fenomenaal. We werden alle twee van ons sokken geblazen door de hoge pijngrens van de slaaf. Het aantal striemen op zijn lichaam bleven maar toenemen. De Domina bewonderde vaak haar werk, maar gaf hem dan ondertussen ook wel aaitjes. Hij werd ook vaak gecorrigeerd, dat hij bv. zijn benen meer uit elkaar moest zetten.
Zelfs toen hij begon te beven van uitputting, bleef zij doorgaan. Uiteindelijk werd hij losgemaakt en werd hij, totaal uitgeput, door haar op een deken gelegd. Als beloning kreeg hij een innige knuffel van haar. Blijkbaar gaat zij soms zo ver dat hij buiten bewustzijn geraakt.

Ondertussen waren er meer mensen de zaal binnengestroomd en begon de volgende koppels zich klaar te maken. Iedereen had een koffer vol met attributen bij (zwepen, boeien, touwen,...). Naaktheid van de slaaf hoort ook bij de onderwerping. De Dom had meestal nauwsluitende kleding of leer aan.

Bondage was het volgende dat we mochten aanschouwen. De Meesters deden er zeker een kwartier over om de vrouwen vast te binden, maar er werden echte kunstwerkjes gemaakt. Er was wel concurrentie tussen de verschillende Meesters voor de beste knopen.

Bondage kunstwerk

Eens vastgebonden en opgehangen werden de slaven behandeld met kaarsen, vaginale klemmen, zweepslagen, en soms zelfs een plagend prikje met een mes. Er werd echt wel gemindfucked, gespeeld met angst. Maar niet iedereen ging zo ver als het eerste koppel. Eén slavin werd wel nog aan een rechtopstaand kruis gebonden waarbij ze enkel kon steunen op haar polsen die vastgebonden waren aan het kruis. Het zag er allemaal heel pijnlijk uit, maar op één of andere manier ook wel sensueel.

Bijzonder was een koppel waarbij de slavin een Little was. Nog nooit van gehoord... het is iemand die zich jonger voordoet dan hij in werkelijkheid is en dit meestal tijdens het spel. Deze slavin had vaak een teddybeer bij zich en luistert naar kinderliedjes op een koptelefoon. Bij de zweepslagen begon ze te giechelen en kinderlijke gezichten te trekken.

Ondertussen was het eerste koppel op de achtergrond opnieuw begonnen te spelen. Dit was voor mij minder aangenaam om te zien. Terwijl hij lag te kronkelen van de pijn op een tafel, stak zij naalden tussen zijn tenen.

In een andere hoek was dan een Meesteres aan het spelen met een koppel. Hij gekleed in string, jartellen, panties en naaldhaken en zij een niemanddalletje. Om de beurten moesten ze opdrachtjes uitvoeren voor de Meesteres. Hij genoot duidelijk van dit soort aandacht die hij kreeg van zijn Meesteres. Want dat is het, beide partijen krijgen hun soort aandacht.

Tussen het publiek zaten ook wel enkele Meesters met hun slavinnen die voor hen moesten doen wat hij zei (op handen en knieën zitten, twee slavinnen die elkaar moesten vingeren, ...). Een andere Meesteres had ondertussen één van haar slaafjes in een kooi opgesloten terwijl de andere moest rondlopen met een peniskooi.

Wat zeker opviel is dat er tussen de Doms en slaven een liefdevolle relatie is. Als het teveel wordt voor de slaaf, draaien ze het terug een niveautje lager. Na elk spel werd elke slaaf/slavin beloond door knuffels en bemoedigende woorden. Ook heb ik bewondering voor de slaven die hun helemaal kunnen overgeven aan iemand en alles kunnen loslaten. De meesters moeten dan weer heel goed weten tot welk randje ze kunnen balanceren. Ze moeten hun slaaf kunnen lezen.

Een heel intrigerende avond...

Speelzaal in Place de Nous